Niech się świeci Dzień Zwycięstwa
Sierpem i młotem
Pokój wywalczyli.
Faszystów hołotę
Raz, dwa, rozgromili.
Nie było wyzysku
I na śmieciówkach pracy.
Nie mieli z ludu zysku
Burżuje, łajdacy.
“Postęp, praca, rozwój” –
Hasła na partii sztandarze.
Wywalczyły masy pokój
I runęli prywaciarze.… Czytaj dalej
Do boju
Do boju o socjalizm,
O wolność proletariatu,
Nim system ten, kapitalizm
Przyniesie zgubę całemu światu.
Do boju towarzysze,
Przeciwstawmy się burżuazji.
Niech pieśń ta nas kołysze.
Sprzeciwmy się zachodniej inwazji.
Do boju o proletariat,
O godność mas ludowych.
Zbudujmy nowy, lepszy świat
Dla pokoleń nowych.
Wypiszmy na sztandarze:
“Rewolucja lub imperializm”.
Śpiewają już o tym pieśniarze,
Że runie kapitalizm!… Czytaj dalej
Dziewiąty Marca
Z okazji 77. rocznicy wyzwolenia przez Armię Czerwoną niemieckiego nazistowskiego obozu koncentracyjnego i zagłady Auschwitz-Birkenau, publikujemy wiersz Jerzego Putramenta, napisany w 1953 roku po śmierci człowieka, którego imię rozbrzmiewało w sercu każdego czerwonoarmisty i zagrzewało go do wyzwoleńczego boju
– – – – – –
Nie zapomni więzień Oświęcimia
Tego, kto go od śmierci ocalił.
Będzie żyło w jego duszy imię
Stalin.
– – –
Kraju mój, przez pięć lat więziony,
tratowany okrutną wojną
– oto umarł Ten, kto tobie przyniósł
pokój i wolność.
– – –
Cisza pogrzebowa woła,
cisza huczy ponad krajem naszym,
Pochylamy w milczeniu czoła,
stajemy, … Czytaj dalej
Nasz Dom
Roman Leszczyński
Cała Polska - wielki plac budowy. Patrz - stalowe dźwig wyciąga ramię. Rośne naszej Ojczyzny dom nowy, Dla nas wszystkich - dla ciebie i dla mnie. Droga prosta wystrzela przed nami. Świt fabryczną syreną nas budzi. Rosną domy a razem z domami, Razem z Planem nowi rosną ludzie. Wiem, że trudno. Przeszkody wytrwałe. Trzeba łamać, zacisnąwszy pięści; Nie narodzi się z kwiatów socjalizm - Trudem, walką zdobywa się szczęście. Szczęście nasze - zwyczajne codzienne. Jasne światła płonące wieczorem. Uśmiech dziecka, górnicze kombajny, Chleb dla miasta, a dla wsi traktory. Cała Polska - wielki plac budowy. Rusztowania ożyły o… Czytaj dalej
Dialog pod drzewem
Dziewczyno chodź ze mną pod dąb, opowiem ci o bohaterach! - Znowu ktoś gadał będzie o wyklętych zerach? Nie! Opowiem ci o UBeckich bohaterach! - Co zrobili? Wroga wygonili! Polskę wyzwolili! - Kim że byli i jak żyli? Chodź pod drzewo żwawo, UB to Urząd Bezpieczeństwa, członkowie żyli prawo. - Chyżo biegnijmy pod ten dąb! Bohaterscy żołnierze walczyli pośród pocisków i bomb. - Co się działo za tym drzewem? Hmmm… Bohater się rozprawił z antypolskim chlewem. - A towarzysz skąd to wie? Mój pradziadek był w UB!… Czytaj dalej
Żar
Brudny złom stapiają płomienie
co je roznieca mocą natchnienie
Duszę rozpala uczucie gorące
jak stali rzeki z pieca płynące
co się przerodzą w nowe konstrukcje
sławiące moc twórczą, Jej rewolucję.
–
Wypływa odlany już milionowy
na wielkie lepszego świata budowy
pewny jak wybór mój uczuciowy
ten nieugięty - pręt zbrojeniowy.
Droga jest trudna lecz kierunek prosty
Będę z tej stali budował mosty
nawet przez życia wody wzburzone
rozkaz: maszeruj właśnie w tę strone!
–
I wybuduję potężne fabryki… Czytaj dalej
choć los spróbuje pokrzyżować szyki
ja mu się nie dam, ku niebu kierując wzrok
nad przepaścią stanowczy wykonam krok.
Idąc za głosem
Zwykły człowiek
Zwykły człowiek
powraca z otchłani daleka,
w przyszłość z dumą patrzy.
W oddali fabryk kominów
flag czerwonych płynie rzeka,
która pewnie przełamuje
tamy porośnięte mchem złoczasu.
Przykuta łańcuchem do zgniłej gałęzi
gołębica
wolności siłą,
Zerkając ku słońcu,
wyrywa ją
z drzewa dziejów ludzkości.
Jest to metaforyczne przedstawienie Rewolucji Socjalistycznej. ,,Zgniła gałąź” i “tamy” oznaczają kapitalizm … Czytaj dalej
Pieśń o prawdzie
Nietłumaczony wcześniej na polski wiersz Stalina
Chodził on od domu do domu
stukał ku obcym drzwiom
ze starym dębowym panduri
z prostą pieśnią swą
–
A w pieśni jego a w pieśni
jak słoneczny blask czysta
wybrzmiewała wielka prawda
wywyższone marzenia
–
Serca przemienione w kamień
zmuszać bić umiał
u wielu budził on rozum
co w mroku głębokim spał
–
Lecz zamiast wielkości i sławy
ludzie jego ziemi
odrzuconemu truciznę
w czaszy mu podali
–
Rzekli jemu: „Przeklęty
pij osusz do dna
i pieśń twoja nam obca
i prawda twoja zbędna”… Czytaj dalej
Wstawajcie, narody świata!
Wstawajcie, narody świata!… Czytaj dalej
Pełne mas proletariatu.
Walki waszej długie lata,
dają świt Komuny kwiatu.
Robotniczej krwi huragan,
sieje Rewolucji ziarno.
Dzieje trudu, zła i zmagań,
u stóp naszych w pyle padną.
Wstawajcie, narody świata!
Już powstania czas nadchodzi.
Więzienia wyzysku krata,
runie w ludowej powodzi.
Proletariat ramię w ramię,
dumnie kroczy ku przyszłości.
I na zgliszczach zła powstanie,
świat zwycięstwa i wolności!
Czerwony Rycerz
Wspomnimy ten czas bólu i trwogi
gdy wróg bestialski, bezmyślny, srogi
w imię wolności dzieci mordował
i ze chciwości eksterminował.
Wermacht chlebem i solą witali
stając się częścią śmiertelnej spirali.
Generalplan - Ost a oto narzędzia
do mordowania palenia, rżnięcia
W sierpniu bój nadszedł decydujący
ostatni bastion miał paść krwawiący.
Czekają nieliczni i otoczeni
czy ten los okrutny odmieni?
I tak! Rozbłysło światło w ciemności
uderza na wroga dziesięciokrotności
pułkownik Prokopiuk nas uratuje
szarżą on bestie te dziesiątkuje.
Dwustu na kilka tysięcy uderza… Czytaj dalej
nad Prokopiuka nie ma żołnierza!
Bohater dzisiaj zakazywany
lecz w naszych sercach niezapomniany
radzieckiej Ukrainy wielki syn